Je vaše srdce silné, otevřené, plné a jasné? Pak máte k dispozici sílu šamanského archetypu .
Transformace světa, která začala před několika lety, nás dovedla do okamžiku, kdy je nezbytné věnovat pozornost lásce a začít léčit naše srdce.
Jen za posledních 100 let jsme zažili spoustu bolesti, strachu, zrad a bezmoci.
Nouzový stav, který stále trvá, otevírá buněčnou paměť a vzpomínky našich předků na války, mobilizaci, stanné právo a pocity s tím spojené vyplouvají na povrch.
Vnímám, jak se muži aktivují jakoby byli ve válečném stavu, jejich vnitřní síly se mobilizují k ochraně rodin a ženy zaměřují svoji pozornost na péči.
Jsme v okamžiku, kdy nikdo neví, co a jak bude. Jak dlouho potrvají omezení a jaké nároky na nás budou kladeny.
A právě srdce je místo, kam se můžeme uchýlit, když nás přepadne panika, úzkost či strach. Jeho síla, společně s dechem, dokáže přetvořit naše pocity, rozpustit napětí, zklidnit a uvolnit naše tělo.
Z pohledu šamanské tradice má naše srdce 4 komory síly. Když jsme s nimi v kontaktu, dokážeme se cítit dobře sami se sebou i v kontaktu s jinými. Všichni toužíme po lásce a svobodě a přitom láska je svoboda. Pokud nemáme dost lásky, aby se naše srdce mohlo cítit svobodně, jsme chyceni v závislostech.
Když je naše srdce plné, jasné, otevřené a silné, můžeme využívat jeho podporu naplno. Pokud je přítomen strach, místo síly vzniká kompenzační způsob chování v podobě závislosti.
A jak to tedy je?
Plné srdce přináší pocity lásky, naplnění, nasycení, spokojenost, spojení se sebou i s druhými.
Pokud srdce není plné, je vyhladovělé.
Máme hlad po lásce, po blízkosti, po zážitcích, jídle, cítíme se prázdní, stále nám něco chybí, potřebujeme se naplnit, utéct před pocitem prázdnoty.
Ve vyhladovělém srdci vzniká závislost na intenzitě.
Tlačíme, naléháme, usilujeme, spěcháme, spotřebováváme, pracujeme, potřebujeme, aby se pořád něco dělo, bojíme se zastavit.
Odmítáme a nevidíme lásku. I když je na dosah, nedokážeme ji cítit a přijmout.
Jasné srdce přináší schopnost vědět, rozhodovat se, rozlišovat, co je pro nás dobré, co
s námi ladí a co ne a jaká informace je pravdivá.
Pokud srdce není jasné, je zmatené. Nevíme a odpovědi hledáme venku kolem sebe.
V nejasném srdci vzniká závislost na potřebě vědět.
Stále se ptáme, kontrolujeme, ujišťujeme, těkáme, hledáme vůdce, potvrzení, návod, nesnášíme nejistotu neznalosti.
Odmítáme svoji vnitřní moudrost i to, že je v pořádku nevědět.
Otevřené srdce přináší vnímavost, ochotu se učit, radovat se, těšit se, důvěřovat, sdílet, projevovat se, přijímat, dávat.
Pokud srdce není otevřené, je uzavřené. Bojíme se chyb, stahujeme se dovnitř, vyhýbáme se konfliktům, máme strach se vyjádřit, potřebujeme dělat věci správně, nedůvěřujeme si, obáváme se kritiky, bojíme se něco chtít.
V uzavřeném srdci vzniká závislost na zaměření se na to, co nefunguje.
Víme, jak co má být, jak co kdo má mít, co by bylo třeba udělat, hned si všimneme nedostatku, kritika nás napadne rychleji a snadněji než ocenění.
Odmítáme svoje talenty, nevidíme svá nadání a umlčujeme svou intuici.
Silné srdce přináší odvahu, laskavost, smířlivost, toleranci, respekt a pocit: jsem v pořádku takový jaký jsem, jak to mám, znám své kvality i limity.
Pokud srdce není silné, je bez odvahy. Cítíme se slabými, pochybujeme o sobě, nejsme pro sebe dost dobří, odmítáme části sebe, které se nám nelíbí a “neměli bysme je mít”. Upadáme do pocitů oběti a strachu, že nás někdo využije, zraní, že se nedokážeme za sebe postavit a podpořit se.
V srdci bez odvahy vzniká závislost na dokonalosti.
Schováváme se za dokonalost a doufáme, že až ji dosáhneme, budeme v bezpečí a nikdo nám nic nebude moci vytknout. Stáváme se tvrdými místo silnými.
Odmítáme svoji skutečnou sílu a nevidíme lidské kvality.
V kolika bodech jste se našli? Jaké je vaše srdce?
Všichni máme svoje strachy a své limity. Transformace Země je léčení našich srdcí. A tak pojďme začít prozkoumávat a léčit svá srdce. Třeba jen tak, že pomyslíme na své srdce, zhluboka se nadechneme a výdech povedeme do srdce. Začneme ho rozehřívat svým dechem, jako když si dýcháme na zmrzlé ruce. Protože strach studí a mění nás v led. A dech je život, kterým můžeme oživit svá srdce.
O dechu a medvědovi, co chtěl být člověkem, je jeden krásný příběh…..ale to zase někdy příště.